Adam Gajdek ps. „Agata"

Treść

Adam Gajdek (1915–1949), ps. „Agata", „Antek", „Olek", podoficer Wojska Polskiego, żołnierz Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej, Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość".

Absolwent Podoficerskiej Szkoły Piechoty dla Małoletnich w Nisku. Podczas niemieckiej agresji na Polskę we wrześniu 1939 r. służył w stopniu kaprala w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku. Od 1940 r. łącznik ZWZ, następnie AK na terenie Rzeszowszczyzny. W końcowym okresie okupacji niemieckiej na stanowisku referenta gospodarczego w Obwodzie AK Rzeszów. W październiku 1944 r. powołany do ludowego Wojska Polskiego – najpierw w RKU w Rzeszowie, następnie w WKU w Katowicach. Cały czas kontynuował działalność niepodległościową w ramach „Nie", DSZ, a następnie Zrzeszenia WiN. Na początku września 1946 r., zagrożony aresztowaniem, zdezerterował i wyjechał do Krakowa, gdzie ukrywał się pod nazwiskiem Adam Wilanowski. W IV Zarządzie Głównym WiN – w kwietniu 1947 r. objął funkcję szefa siatki wywiadowczej o kryptonimie „Instytut Bakteriologiczny". Aresztowany 17 października 1947 r. w Krakowie, po kilku tygodniach brutalnego śledztwa przewieziony do siedziby MBP w Warszawie. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z 23 października 1948 r. został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 14 stycznia 1949 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.

Szczątki Adama Gajdka odnaleziono latem 2012 r. w kwaterze „Ł" Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie

IPN.gov.pl