Rocznica Stanu Wojennego

Treść

To była mroźna i śnieżna noc z soboty na nadzielę. Jeszcze przed północą zostali zatrzymani pierwsi działacze Solidarności, wyłączone telefony i dalekopisy, przestało nadawać radio i telewizja. Przygotowywana od miesięcy ostateczna rozprawa z wolnościowymi i demokratycznymi aspiracjami społeczeństwa i Solidarnością rozpoczęła się.

O godzinie szóstej rano w radio i telewizji przemówił generał Wojciech Jaruzelski.- Awanturnikom trzeba skrępować ręce, zanim wtrącą ojczyznę w otchłań bratobójczej walki - tak uzasadniał dowodzoną przez siebie operację. Wzięło w niej udział 70 tysięcy żołnierzy, 30 tysięcy milicjantów, kilkanaście tysięcy SB-eków wyposażonych w 1396 czołgów i blisko dwa tysiące transporterów opancerzonych.

Już pierwszej nocy aresztowano ponad trzy tysiące działaczy Solidarności i niezależnych organizacji. Wprowadzono godzinę milicyjną , zmilitaryzowano kluczowe zakłady pracy, zawieszono Solidarność i inne związki zawodowe, również organizacji społeczne. Pełnię władzy przejęło wojsko.

Solidarność odpowiedziała strajkami w całym kraju, choć miały one mały zasięg. Jednym ze strajkujących zakładów była krakowska Huta im. Lenina. Na fotografii ZOMO w trakcie pacyfikacji HiL-u 16 grudnia 1981 roku.

Stan wojenny – sprawnie przeprowadzona operacja wojskowo-milicyjna, zatrzymanie większości przywódców, brak łączności zrobiły swoje. Panował też strach. Po ulicach jeździły kolumny czołgów i samochodów milicyjnych, uzbrojone patrole legitymowały przechodniów, wprowadzone drakońskie prawo. I choć kara śmierci była przewidziana za kilkanaście czynów, również za strajk w zakładzie zmilitaryzowanym i za druk bibuły, to – po pierwszym szoku – Solidarność zaczęła organizować opór.

IPN.gov.pl