Urodził się w 1894 r. w Tarnopolu. Był synem Tadeusza, urzędnika pocztowego i Marianny, nauczycielki muzyki. Studiował na Politechnice Lwowskiej. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich walcząc o Wilno, a także na Rusi Zakarpackiej, pod Mołotkowem, Rafajłową, Pasieczną, pod Łużanami, Kosowem, Sokołówką, Berhometelem, uczestniczył w kampaniach: karpackiej, bukowińskiej, besarabskiej. Dwukrotnie ranny. W 1918 roku został uwięziony przez Austriaków. Po odzyskaniu niepodległości w Wojsku Polskim. W 1921 roku odznaczony Krzyżem Walecznych. Podjął studia na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Po ich ukończeniu pracował jako nauczyciel m.in. języka polskiego, niemieckiego, matematyki w szkołach we Lwowie. W 1938 r. został dyrektorem Liceum i Gimnazjum w Stalowej Woli. Chciał stworzyć nowoczesne placówki wkrótce jednak wybuchła wojna i przekreśliła ambitne plany Kossowskiego. Aby uniknąć wywózki do Niemiec został pracownikiem w zamku Lubomirskich w Charzewicach. W czasie niemieckiej okupacji prowadził tajne nauczanie na poziomie szkoły średniej, a także był przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnej w Stalowej Woli. Po „wyzwoleniu” reorganizował stalowowolskie Liceum w budynku szkoły powszechnej i zajął się remontem dawnego gimnazjum. W 1947 roku usunięto go ze stanowiska dyrektora jako osobę podejrzaną politycznie i podobnie jak za okupacji niemieckiej wyrzucono go wraz z żoną z zajmowanego mieszkania. Osaczony przez nieżyczliwych, obrzucony fałszywymi zarzutami przeniósł się do Rozwadowa. Podjął pracę wraz z żoną w Liceum Administracyjno - Gospodarczym w Rozwadowie. Był bardzo cenionym i lubianym pedagogiem. Witold Habdank Kossowski zmarł 25 lutego 1954 roku.
