Chmiel Karol

Treść

Karol Chmiel (1911-1951), ps. "Grom", "Zygmunt", por.
Urodził się w Zagorzycach, pow. Dębica. Absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 6. DP w Krakowie. Był członkiem Stronnictwa Ludowego. W wojnie obronnej 1939 r. walczył pod Lwowem. Od 1941 r. działał w ZWZ. W 1943 r. został komendantem Obwodu Batalionów Chłopskich w Dębicy. W marcu 1944 r., po scaleniu BCh z AK, zastępcą komendanta Obwodu AK Dębica. W akcji "Burza" ciężko ranny. Po wyleczeniu zamieszkał pod Krakowem. W 1945 r. działał w WiN i PSL, był łącznikiem między obiema organizacjami. W styczniu 1947 r. wszedł w skład kierownictwa IV Zarządu Głównego WiN. Był doradcą politycznym prezesa ZG. Aresztowany 12 grudnia 1947 roku. Po trzyletnim śledztwie został skazany w październiku 1950 r. na karę śmierci. Wyrok wykonano 1 marca 1951 r. w więzieniu mokotowskim w Warszawie. W celi śmierci na Mokotowie napisał więzienną piosenkę śpiewaną na melodię "Czerwonych maków". Był wdowcem, osierocił dwóch synów: Jerzego i Zbigniewa.

NDz